|
|
Met het overzwemmen kreeg onze groep bijzonder bezoek. Helemaal vanuit Brisbane in Australië, kwam Hans Uit den Boogaard met zijn vrouw Tini. Hans, inmiddels in de zeventig, was vroeger schipper bij de Voornse Trekkers. Zijn beide zoons waren welp bij deze groep die huisde in een houten keet op de wallen. Hans Uit den Boogaard: “Er was geen licht, geen water en geen toilet. In de winter was het er erg koud.” Hij ging daarom op zoek naar een ander onderkomen. |
Hans was weleens in Fort Haerlem geweest. Het Fort stond leeg en werd beheerd door de Dienst Domeinen. Hij besloot daarom naar het gemeentehuis te gaan om te informeren over de mogelijkheden. “De ambtenaar wist me te vertellen dat ik het Fort wel uit m’n gedachten kon zetten, de burgemeester had er andere plannen mee. Het telefoonnummer van de juiste man bij de Dienst Domeinen wilde hij me niet geven. Toen ik na een uur nog voor zijn bureau zat, was hij zo zenuwachtig dat hij het telefoonnummer op een briefje schreef en het me gaf met de woorden ‘vertel geen mens dat ik het je gegeven heb’. De man van Domeinen bleek meer te voelen voor het plan van Uit den Boogaard. Toen hij hem beloofde de vervuilde lokalen grondig schoon te maken mocht hij het Fort gebruiken voor een Eilanden Scout Bijeenkomst. Toen de man van Domeinen drie weken later terug kwam, zag hoe schoon het Fort was en dat de wandtekeningen uit de oorlog niet beschadigd waren, mochten de Voornse Trekkers en de Florakring Fort Haerlem in gebruik nemen. “We mochten vijf lokalen huren voor een lage huur als we zelf water en licht betaalden. De meubelfabriek werd leverancier van hout en de lokalen werden geschikt gemaakt voor de speltakken.” Ook in 1972 wist Scouting zijn sponsors al op ludieke wijze te bedanken. De directeur van de meubelfabriek kreeg zijn insigne ‘Handige jongen’ en de burgemeester kwam ons clubhuis officieel openen.“